-
1 oskarżenie
( zarzut) accusation; (PRAWO: strona oskarżająca) prosecution* * *n.zwł. prawn. accusation, charge; bezpodstawne oskarżenie groundless l. unfounded accusation; akt oskarżenia indictment; wnieść akt oskarżenia przeciw komuś indict sb; świadek oskarżenia witness for the prosecution; postawić kogoś w stan oskarżenia indict sb, charge sb; wnieść oskarżenie przeciw komuś bring l. make an accusation against sb, press charges against sb; zrzec się oskarżenia drop l. withdraw a charge.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oskarżenie
-
2 oskarżenie
nAnklage f
См. также в других словарях:
skarga — ż III, CMs. skargardze; lm D. skarg 1. «żalenie się, użalanie się» Bolesne skargi chorego. 2. częściej w lm «obwinianie kogoś o coś, zarzucanie komuś czegoś» Skargi na młodzież, na złą jakość wyrobów. Pójść do kogoś na skargę. 3. «środek prawny… … Słownik języka polskiego
